Yüce Allah Bakara Sûresinin 155.âyetinde, insanları korku, açlık, mal, can ve ürünlerinde eksiltme ile sınayacağını bildirmektedir. Her insanın başına gelebilecek benzeri olumsuzluklarda, ona moral ve motivasyon desteği sağlayacak manevi değerlere ihtiyacı vardır. İç savaş nedeniyle ülkemize gelen Suriyeliler, en ağır sıkıntılardan biri olan “savaş”ın zorluklarını yaşamışlardır. Onların yüce kitabımızdan ne oranda manevi destek aldıklarının ortaya konması, aynı zorluklarla karşılaşması mümkün olan herkes için, tecrübelerinin örneklik teşkil etmesi ve bu deneyimlerinden ders çıkarılması açısından önem arz etmektedir.

Sığınmacılar hakkında yapılan bilimsel araştırmalar sonucunda, onların Türkiye’yi seçme sebeplerinin arasında, iki ülke halkının ortak geçmişe sahip olmaları, kültürlerinin benzerlik arz etmesi ve en önemlisi, ortak dini inancı paylaşmaları gibi hususların bulunduğu tespit edilmiştir. Bu nedenle Suriyeli göçmenler üzerindeki araştırmalarda, özellikle onların dini hayatı üzerinde yoğunlaşılmış, konuyla ilgili pek çok tespit ve değerlendirmeye yer verilmiştir. Biz de bu araştırma ile biraz daha detaya inerek onların dini hayatları içinde yüce kitabımızın yerini ve önemini araştırmaya çalışacağız.

Bu çalışmada mültecilerin savaştan önceki normal yaşantılarında, savaş sırasında ve sonrasında Kur'an’ı ne sıklıkla okuduklarının tespit edilmesi, savaş ortamında Kur'an okumalarının artıp artmadığının belirlenmesi amaçlanmaktadır. Mültecilerin bahse konu tecrübelerinin ortaya konması ve yüce kitabımızın sıkıntılı dönemlerinde insanlara verdiği manevi desteğin somut bir şekilde anlaşılması için böyle bir araştırmaya ihtiyaç bulunduğu kanaatindeyiz. 

• Referans 1: Doç.Dr. Halil Aldemir Referans 2: Yrd.Doç.Dr. Hüseyin Baysa